30 Nisan 2012 Pazartesi

Evde Yoklar / Metin Altıok

Durmadan avuçlarım terliyor,
İnildiyor ardımdan
Girdiğim çıktığım kapılar.
Trenim gecikmeli, yüreğim bungun,
Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar.
Ne zaman bir dosta gitsem,
Evde yoklar.

Dolanıp duruyorum ortalıkta.
Kedim hımbıl, yaprak döküyor çiçeğim,
Rakım bir türlü beyazlaşmıyor.
Anahtarım güç dönüyor kilidinde,
Nemli aldığım sigaralar.
Ne zaman bir dosta gitsem,
Evde yoklar.

Kimi zaman çocuğum,
Bir müzik kutusu başucumda
Ve ayımın gözleri saydam.
Kimi zaman gardayım
Yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar.
Ne zaman bir dosta gitsem
Evde yoklar.

Bekliyorum bir kapının önünde,
Cebimde yazılmamış bir mektupla.
Bana karşı ben vardım
Çaldığım kapıların ardında,
Ben açtım, ben girdim
Selamlaştık ilk defa.

22 Nisan 2012 Pazar

17.İzmir Kitap Fuarı







Geçmiyor Günler
"Burda çiçekler açmıyor
Kuşlar süzülüp uçmuyor
Yıldızlar ışık saçmıyor
Geçmiyor günler geçmiyor..."




7 Nisan 2012 Cumartesi

Gün Batımından Az Önce

Zafere Dair / Nazım Hikmet

"...
korkunç ellerinle bastırıp yaranı 
dudaklarını kanatarak 
dayanılmakta ağrıya. 
şimdi çıplak ve merhametsiz 
bir çığlık oldu ümid... 
ve zafer 
artık hiçbir şeyi affetmeyecek kadar 
tırnakla sökülüp koparılacaktır... 

günler ağır. 
günler ölüm haberleriyle geliyor. 
düşman haşin 
zalim 
ve kurnaz. 
ölüyor çarpışarak insanlarımız 
- halbuki nasıl hakketmişlerdi yaşamayı - 
ölüyor insanlarımız 
- ne kadar çok - 
sanki şarkılar ve bayraklarla 
bir bayram günü nümayişe çıktılar 
öyle genç 
ve fütursuz... 

günler ağır. 
günler ölüm haberleriyle geliyor. 
en güzel dünyaları 
yaktık ellerimizle 
ve gözümüzde kaybettik ağlamayı: 
bizi bir parça hazin ve dimdik bırakıp 
gözyaşlarımız gittiler 
ve bundan dolayı 
biz unuttuk bağışlamayı... 

varılacak yere 
kan içinde varılacaktır. 
ve zafer 
artık hiçbir şeyi affetmeyecek kadar 
tırnakla sökülüp 
koparılacaktır...

1941