Yağmurla dolu yokuştan aşağı
gecekonduların mavi kapılarını geçerken
yakın gelmeseydi konuşmalarımız
bir çocukluk çağrısı olmasaydı bakışlarımızda
ve otobanın gecikmiş ışıklarında
ağustosta
aydan cesaret alarak susmasaydık
konuşsaydık ölümü ve ayrılığı en baştan
şimdi gitmeye cesaretim olurdu
“İncelir sular, taşları geçer, denizi bulur sonunda.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder