"...
Senin sokağında geceler yıldızsızdı,
senin sokağında gece yağmur yağıyordu
Ben zayıftım,çabuk ıslanıyordum
Bana sevmek yaramıyordu,
ben sevilemiyordum...
Bahamalı martılar beni çağırdı,
bir ikinci bahar gecesi
Sana bırakacağım bu kentin
üç semtinde üç damla gözyaşı döktüm,
Birincisi seni ilk gördüğüm yerdi,
ikincisi seni ilk öptüğüm yerdi
Üçüncüsü... söylemeye dilim varmıyor,
üçüncüsü bana git dediğin yerdi
İşte bu mısraları orda karalıyorum;
işte demir aldı şilebimiz,
Gidiyor,gidiyor,gidiyorum
..."
Sanırım 1965 veya 66 yıllarıydı. Sonradan Edebiyat Öğretmeni olan dayımın lisedeyken edebiyat kitabının sayfasında Edgar Allan Poe'nin "Annabel Lee" şiirinin kenarına çizdiği, saçları rüzgar yönünde profil duran bir kadın resmini izlerken ben, o bu şiirleri okurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder