II/
Harflerle üstü örtülmüş
Bir ahker olsa gerek şiir
Yine de yanar birinin canı
Kalbiyle açmakta çünkü kitabı
I/
Büyükbüyük nine alacakaranlıkta bir gölge gibi kalkıp
cezvesini, kallavi fincanını sessizce alırdı teldolaptan
Sonra cezvesini sürmek için maşasıyla külleri bir yana
itince, ahkerler belirirdi mangalda. Öyle gözgöz, öyle
kıpkızıl, bütün geceyi ısıtan iri ahkerler. Ve ben çocuk
kalbimle onları mangala düşmüş yıldızlar sanırdım.
Büyükbüyük ninem, her gece yıldızlarda pişirirdi
kahvesini.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder