Bu sefer bir İstanbul gezisi yapacağım, sonbaharı yaşarken bana yakın bir şairin günlük tadında dizeleriyle:
“Bir gece Asmalı Mescit’te/tahta bir iskemlede/-ben masaya ters- oturmuş olmalıydım/yine İstanbul masada/yine şarabı sonuna dek/şiirleri yarım bırakarak/-hiçbir şiir bitmemiştir-/konuşmalıydım susmalıydım/hiçbir mavi o mavi değil/hiçbir dakika o kadar uzun değil/hiçbir yıldız o kadar yakın değilken/bir gece Asmalı Mescit’te olmalıydım/bir tahta iskemlede/yine İstanbul karşımda/yine yıldızlar yüksek/ben yine masaya ters.”
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder