çatlaklarından dibi görünürdü
ev mi, hayat mı belli değil;
içerdeyken sevginin gürültüsü vardı,
dışarı çıkardın, sevgisizliğin sessizliği.
ondandır, bu senin suskunken çıldırmayı biriktirmen;
kırıklarını, çatlaklarını saklarken,
sen, sevgilim, sen!
büyük bir aşk yaşamaya çalışırken
ondandı her şeyin dibini görmen...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder