Hayatın sırtımdan giden pençesi,
Ve beni maziye götüren bir el,
Eski günlerimiz, sessiz ve güzel…
Bulduğum kayıplar, her günkü yerin,
İşte konsol, ayna, köşe minderin,
Seccaden, tesbihin, namaz başörtün.
Bir şey değişmemiş, sanki daha dün.
Yine ortancalar altı camının,
Dışarda sükûnu yaz akşamının,
Bahçemiz sulanmış, ıslak her çiçek…
-Kapı çalınacak, babam gelecek...
1942
"Geçmiş Zaman Nefes Almak" Varlık Yayınları Mart1974 basımı.
Ocak 1987'de almış ve bu sayfa arasına kağıt koymuşum. Bugün Ezginin Günlüğ'nden dinleyince yeniden etkilendim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder